Dag 83: San Bol - Itero de la Vega (25,6 km.)

Hoe moet ik in Godsnaam deze dag omschrijven? Door heel hard te roepen misschien: HET WAS EEN ABSOLUTE TOPDAG !!!!!
ik kan hem NIET vergelijken met het volgende:
een coca cola met ijs en een schijfje citroen
een garnalencoctail met een glas koude witte wijn
frit met stoofvlees en mayonaise
de spaghetti van mijn vrouw op vrijdagavond, zelfs niet met het bijhorend glas rode wijn
een bruine boterham met gehakt van slagerij Van Cauter
vissen op de rivier Shannon in Ierland
geld terugkrijgen van de belastingen
De zomer van 1976
Het beste boek dat ik ooit heb gelezen of de beste film die ik ooit zag
Een knetterend houtvuur
En zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan....
Er is wel één ding waarmee ik het eventueel zou kunnen vergelijken, maar dat ga ik niet aan jullie neus hangen, en nee, het is niet wat jullie nu denken.
Wat ik vandaag hoorde, zag, voelde , rook....is gewoon niet onder woorden te brengen.
Ik heb ondertussen één van de geheimen van de Meseta ontrafeld: tot de middag is hier vrijwel geen wind. Vervolgens begint die stilaan op te steken om vervolgens alsmaar sterker te gaan waaien. Dat duurt zo tot in de late namiddag tot hij van het ene moment op het andere gaat liggen. Volgens mij werd dit met opzet zo geregeld om de pelgrims te voorzien van de nodige afkoeling, een andere verklaring heb ik er niet voor.
Als jullie misschien een klein beetje jaloers zouden worden zou ik zeggen: daar hebben jullie alle reden toe, ik zou het ook zijn in jullie plaats. Ik maak het allemaal mee en het is fantastisch!